Yıl; 2008' di...
Yıl; 2008’ di...
Bembeyaz karlar üstünde karşılamıştık seni Örteceğini ummuştuk, sevmediğimiz istemediğimiz ne varsa.. Sadece serçelerin aç kalmaması için Kar üstüne kırıntılar serpmiştik Kıyamamıştık o minik yüreklere.. Ayaklarına örtü bulamadığımız Çıplak ayaklı öğrencilerimiz vardı.. Ummuştuk yine.. Umutlarımız vardı, Olabilmesi mümkün görünen her şeye.. Suç kimdeydi bilinmez.. Belki biz insanlığımızı yapamadık Her şeyi sana yıktık, postaladık ve bekledik.. Kara toprak yine karlarla örtülüyken, Bembeyazken her yer… Umutlarımız dondu, Buz sallandı sarkıtlardan beyinlerimiz üstüne Umutlarımızla beraber bizlerde donduk, Kaskatı kesildik.. Boğazımızdan geçen lokma geçmedi bir süre.. Göz pınarlarımıza hakim olamadık.. Hayır, hayır, hayır.. Biz yapamadık.. Sadece ellerimizdeki kaşık düştü elimizden… Sadece cılız bir "eyvah" çıktı dilimizden.. Küçük çıplak ayaklara çorap dahi almaktan aciz iken, Yanı başımızda, Filistin’de, Gazze de, Çocuklar ölüyordu analarının kucaklarında, Televizyonların canlı nakillerinde Üstüne yıkılıyor bombalardan nasiplenmiş duvarlar Şehadeti tadıyor bebeler Uyurken… Yas tutuyor analar, babalar… Kararıyor yarınlar… Elimizden gelen, lanet okumak sadece Topu topu, tükürükle boğulacak kadar olan Bir avuç insanlıktan nasipsizlere… Seni hiç sevmedik ikibinsekiz… Krizine bile katlandık… Katlandık ve katlanıyorduk… Sen bizi şaşırttın, Ağlattın… Ve giderayak Kar üstüne kan damlattın… İpleri hep Bush’tun eline verdin, Kukla gibi birilerini oynattın… Tamam, sen suçlu değilsin, Suç bizde ama… Neden gelirken belli etmedin? Yangın üstüne yangın, Ateş üstüne ateş… Hep saklandı bizlerden, Çıkınca yakıveren güneş.. Kar üstüne kan damlattın giderayak 365 gün zalime tuttun çanak… Devir devrildi umutlarımızda.. Çizgiler daha bir derinleşti alınlarımızda.. Bir avuç fitne-fücura Teslim ettin ömrünü 365 gün… Çığlıklar arttı eksileceğine, Göz yaşları çoğaldı kesileceğine.. Dualar yerleşeceğine Lanetler kapladı yüreklerimizi… Döküldü dillerimizden akan kanların üstüne… Yetmedi, Yetemedi… Kapatamadı dillerden dökülenler, Kırmızı kanlar düştü karlar üstüne.. Ve kıpkırmızı kaldı.. Tıpkı ellere yakılan kınalar gibi.. Gözlerimizden döküldü kanlar üstüne.. Yapanlar yaptığından utanır belki diye ama… Pişkinlik sardı kösele suratları… Biz sadece lanet okumakla kaldık… Elimizden kaşık düştü görüverince.. Lanetler dolandı dilimize Ve bugün… Yeni bir yıl geldi… O da bir sürü umutlar getirdi kendi aklınca… Toprağa düşmüş bebelerin akan kanlarının üstüne Umutlar serperek sözde… Kanlı katilin yakasına yapışabilecek mi bakalım… Biz yine her şeyi yeni gelen yıla bırakalım Kendimiz sadece olanların seyrine bakalım.. Televizyonlar veriri nasıl olsa Kanlı yayınla, Yani canlı yayınla.. Hiç iyi bir şey yapmadın eski yıl… Üç buçuk soysuzun elinde oyuncak oldun… Kan damlattın bembeyaz karı üstüne… Giderayak… Dondurucu soğukta umutlarımızı yaktın… Ağlatarak… Kan bıraktın gözlerimizde yaş yerine Ve seni yazdık, Aklımızın en kuytu yerlerine… Gelecek yıla sakladığımız ümitlerimiz Heveslerimiz Hayallerimiz… Hepsi dondu alev alev yanarken… Ve seni bize kötü gösterenleri Rabbimize havale ettik… Dualarımıza kattık yaralı yürekleri… İçimize gömdük Ham hayalleri, hevesleri… Boncuk gözlü ağlayan çocuklar aldı Gülen yüzleri.. Keşke herkesin sözüne aldanmasaydın Bakmasaydın imansızın sözüne… Yıkmasaydın dünyaları Yakmasaydın umutları Barış ve sevgi adına ne varsa Kandırdılar seni… Aldattılar Ve… Bembeyaz getirdiğin umutların üstüne Kendini sözüm ona insan sayanlar… Özgürlük adına, İnsanlık adına, En önemlisi… Barış adına Kan damlattılar… Sen seyrettin, Ben seyrettim… Dünya seyretti… Hem de canlı canlı Yani kanlı kanlı… Lanet okuduk gönülden.. Ama yetmedi Yetmeyecek… Bu kan Filistin’de dinmedikçe, Benim feryadım da dinmeyecek… Herkesin yaptığı hesap gün gelip bitecek… Rabbimin hesabı başlayacak… O zaman herkes birbirinden kaçacak.. Senin kar üstüne sıçrattığın kan Dualarla yıkanacak.. Orada akan bir damla kan, Yerde kalmayacak… Yahudi tohumunun ektiği kin tohumları Emin ol tutmayacak.. Bütün dünya bu günü İnan lanetle anacak.. Ve sen de payını alacaksın ikibinsekiz olarak Tarih seni hep kar üstüne damlayan Kan ile anacak… 31.12.2008 Necati ŞİMŞEK Ankara |
EFENDİM KALEMİN DAİM OLSUN