BELKİ BİR GÜN DÖNERSİN
belkilerden bir rüzgar senin için,
şehrin dumanından yandığında boğazın, gözlerine kaçamak bir bakış sığındığında -bir kuş kanadı- seni alsın belki bir gün lük yerlere götürsün... belkilerden bir zincir benim için, "git"diye kulağıma üfürdüğünde deli yanım, cesaretimle –yalnız- kaldığımda aralık/sız bir halka daha eklensin Belki sonra, beklediğim son bahar Kuşları gökyüzüne serene kadar İliklerime –ıtır kokusu- işleyen o rüzgar Sesini alıp, yanağıma getirsin... |