HERŞEYİ(!) KAYBETMEK...
Sevdi, sevişti
Adanmaktı kendine biçtiği kefen Topuklu ayakkabı bir de mini Yok aslında hiç yok utanmaya hevesi Sevdi o Adına fahişe dendi... Tek suçlu mahalleli... Gran tuvalet Sadece sevişti Sevdim dedi tenindeki tuzu Parlak kravatı bir de araba üstü işi Hiç sevmedi Ve kimse ona hayat erkeği demedi... Tek suçlu terazi.... Her ruh bin şizofreni. Gözleri onu taşıyan bir anlam... Meğer aşkın hiçbir manası yokmuş.... Bir adam tutuyordu ellerinden Manasız ve boş bakıyordu Aslında bin bir anlam taşıyan gözlerinden Hayali bir gece sallanıyordu Koynunda et!... Yalan yüreğiyle bir ayyaş Gezdi durdu geceyi koynunda... Abdestsiz uyandı sabaha Başucunda uzaklardan dualar eden bir anne silüeti Ve kaybetmişliğin Ve kaybolmuşluğun Bir çıkar yolu yoktu. Peçetelerce evlat ve göğüsleri süt dolu Sadece yaşamaktı niyeti Kulaklarında azgın bir nehir Hangi gusül unutturur gecenin babaya olan ihanetini.... Yarı çıplak düşünceleri Bir abla düşlüyordu İç cebinde ekmek bıçağı Delikanlıdır(!) çocuk Ve çocuktur her şeye rağmen Ekmek olsa kesecek,,, Ama ona göre Çok adam(!) var kesilecek... Belki biraz parası olsaydı Kanmazdı bir kır gezisine Ve sevinmezdi lüks bir otelde yemek yemesine Saftı Temiz... Belki bir işi olsaydı babasının Otellerin odaları olduğunu bilirdi. Yemek yedikten sonra (!) Hatırlamak istemedi hiç... Şimdi bir otel odasından ibaret olan Hayati cinnetini.... Cüzdanıyla ters orantılıydı koca gece... Ve illegaldi tüm sevişmeler Seni seviyorum desin diye bir kere Kendiyle oynuyordu. Koyun koyuna hata Ve yüzünün her hattından pişmanlık geçiyordu.... Hayat erkeği Gururlu Güçlü kuvvetli Hala çapkınlık diyordu Ve başka ömürler arıyordu yiyecek... Soysuz gözleri... Alnı secdede ağlayan anne Kahvede bi haber baba Kardeş öfkeli ve merakta Abla iki kangal sucuk iki ekmekle dönüyordu eve Ve randevusu vardı bir başka lanet geceye... Artık hiçbir şey eskisi gibi değildi... Ayşe Elif OKUR (Kadınlar günü için gecikmeli bir şiir) |
işine gelirse güzel gelmezse kötüdür
kaleminiz daim olsun
tebrikler