Kaderim
Dertli dertli yaşıyorum güldürmüyor kaderim
savruldum çile rüzgarıyla bitmiyor kederim bir seni bir beni düşünür ağlarım senden sonra ben avareyim derbederim Her geçen günün ardından ah çektiren kaderim ömrümü acılarla çürütüyor öldürmeyen kaderim düşmedik sokak yıkılmadık köşe mi kaldı kanım çekilir damarımdan sensiz biterim Öyle dertliyim ki bilmem ne zaman gülerim birer birer terk etti beni dost bildiklerim böyle bir yazıya isyan eder kahrederim evimden barkımdan kopardı beni kaderim Anladım ki bu dünya dertliler meyhanesi çekilecek gibi değil sönen hayatımın çilesi kahır denizinde devrilmiş ümit teknesi gırtlağa kadar dertle dolmuş benim kaderim. Ali Uzgur |