GEL-GİTLERGülücüklerinde güller demet demetken, Daldı gözleri birden... Omuzladı özlemlerini, Soruları boynunda bir dizi kolye, Hasreti takıp başına Aynaya baktı. Korkuyordu... Korkularını dizdi içindeki saklı kutuya. Sevdâsı, bir uzaklaşıp, bir yaklaşıyordu. Üzüntüler yuvarlandı gözlerinden. Bir çığlık kovaladı sözlerini. Bir tahtaravallideydi düşünceleri... Bir o yana...Bir bu yana... Hepsi havada kaldı birden. Bilemedi ne yapacağını... Neyi? Nerde? Nasıl? Sonra, sevgisi ağır bastı. Mantık, havada asılı kalıverdi: Çırpındı, salladı bacaklarını. Sonra, tutundu düşmemek için, sıkıca... Sevgisi, zorladı mantığı... Telâşları, köşe kapmaca oynuyordu beyninde, Hasretlerin, şaşırmaların boynu büküldü. Uzaklar, dövündü özlemle... Uzun atlamalardaydı düşünceleri. Düşüncelerinin dizleri burkuldu bir an.Tutundu. Maviler, koyulaştı gitgide... Ayakkabılarının ağzı bir karış açık, bekliyordu, gel diye... Şimdi, çılgınlıkları ip atlıyordu, durmadan... Sevinçleri, sarılıp sarılıp öpüyordu yüzünü... Yanaklarında, dudaklarında Güller açtı bin bir renk... Halenur Kor |
Akıcı, hatları oturmuş ve usta bir kalemin eseri olduğu her halinden anlaşılıyor.
Beğenerek okudum
Kaleminiz daim olsun.