ALIŞTIM
alıştım..
mutluymuş gibi yaşamayı mutsuzlukla. alıştım.. karanlığa giden yolları, ışıl ışıl anlatmaya. ve alıştım.. gitmelerimin vermiş olduğu boşluğa. hapsetmişim kendimi bir garip yalnızlığa. yıkacak güçüm yok duvarları. sanki zincirlere vurulmuş ruhumum her bir yanı. umutlarım, cam kırıklırı gibi paramparça kanatır ayaklaklarımı.. yalnızlığım.. bari sen bir mutluluğa uzaktan bakıpta gözlerin dolu dolu durma öyle karşımda.... ARALIK 2008 mehmet akif çimen |
ama alisiyor insan zamanla yalnizlik girmisse koynuna ne cikar careler bosuna su hayat oyununda...
dilerim umutlu olmayada alisirsiniz..
tebrikler