....Elma IIve sen karıştırırken çay bardağını, tıngır mıngır uyuyakalmışım öylece sabah uyandığımda ise baş ucumda kıpkırmızı bir elma .....’ısırılmış’ hem de en kızarık yerinden .....ben getirmedim .....ben istemedim .....ben dişlemedim, hatta düşlemedim kim getirdi koydu onu başucuma olmaz olmaz olmaz hani bir inansam düşlerin sihirli gücüne o masaldan fırlatılmış diyeceğim ’hem de kırkbirinci sayfasından’ .....evirmiş .....çevirmiş .....dişlemiş .....düşlemiş de başucuma koymuş diyeceğim şimdi o masaldaki atlar dört nala koşarken o prens, ben prenses diyeceğim. Nurten Boz Hürel |
şiirin güzeldi can
her zaman ki gibiydi
selam ve saygıyla