kaldığıyla...
yoksulluğu dinlemiştim televizyonlardan
insanların geçmezmiş birşey boğazlarından taş bağlarlarmış karınlarına yokluktan ve açlıktan her akşam yenen arta kalanmış sabahtan birde varsa konudan komşudan... etrafımdakilerden sefillği duydum sonra günlük elbiseler planlar programlar yokmuş onda boşlukta amaçsız yaşarmışsın nasibinde ne varsa kabulun olurmuş kaderinde yazılmış olana birde varsa alınmamış umudun hala... sonra çok önceleri biri fısıldadı da aşkı duydum o kadar güzeldi ki anlatamayacağım . . . bırakılıp gitmeyi öğretildim sonra da o zaman bildirildim yoksulluğu, sefilliği hayatta açlığın ne demek olduğunu, düzensiz yaşamayı da taş bağlamayı yürek sancıma, eyvallah demeyi her gelene yaşatıldım susmayı, birde geceleri aşkı, kaldığıyla... |