Acı...
Anların dikeninde izleyen bıçak
Saplar yüreklere delik deşik Hüzün damarında sıcak Karabulutların döktüğü acı yağmuru Ruhları heyelanlarla yırtarak Eğik başlara yığılarak Ufukların kaşlarına uzanan Ah-ü figanın fısıltısı Ey acı Seni sende sorarlar Mesut kokuları ararlar Acı eken, felaket görür İbretin hazin dudağına sokulur Tarihin vakit sayfasında lanetle anılır Yitik kentin ensesinde Yıkık esaretin sesinde Solan günlerin yapraklarında Yankılanan ahların yaşlarında Yeryüzünü doldurur, yüreklere acı daldırır Sulara üflenen kaçış selleri Toprağı işgal edilerek Özgürlüğü elinden alınarak Uzaklıkların nefesinden çalınarak Mahsunluğun kırık dişlerinde Acılarla öğütülmüş insanlık Mahkum günleri sislere kazınmış Bedenler adres sormuyor kör kurşun Ruhları odasından çıkaran kör vurgun Acı kalblerin bahçesinde durgun Özkan Karaca |
acılardan belli
satırlardan damlayan...