Keder İçinde
I
Dudaklar yansa da dereler soğudu II Şarkılar söylüyor tarlakuşu Geçerken hüzünlü gül sandıkları Üşüyor anaların gözyaşıyla Güleç göller, utangaç gökyüzü Ve reçine kokuyor üzümler Taneleri iri yar gülümsemesi Güzdür şimdi anıları okşayan III Uçarken mavi gönül kelebeği Evlendi, çoğalsın diye çocuklar Ve bitti sevda, savruldu goncası Ölü güller taşıyor koynunda Ellerinde boş bir kuş yuvası Güzel olsun diye meyveleri Yaşlanan frenkincirleri, boz alıçlar Gibi soldu her gebe kalışında Ah hangi üzgün cephede şimdi Uykusuz geceleri, can yongası IV Bir Yemen türküsü güz bahçesinde V Ve o bitmeyen kalp ağrısı |