ÖZÜR DİLENECEK BİR TARİHİM YOK
ÖZÜR DİLENECEK BİR TARİHİM YOK
Vicdandan özürlü, nerde milliyet? Nerde millî duygu, nerde hissiyat? Tarihe ahlâksız eller uzandı, Ermeniye tahsis, tüm cibilliyet. Görürüm, bu yolda boş herzeler çok, Asılsız, mesnetsiz söze karnım tok. Vicdanları kara, sözde aydınlar, Özür dilenecek bir geçmişim yok. İrfanla ışıtan pirler ne oldu? Elli ataşemiz nerde kayboldu? Karardı yürekler, soldu içimiz, Sözde aydınlardan karanlık doldu. Özüre müstahak söyleyin kimler? Çoğalır, ceplere konursa yemler. Sırada belki de İmralı vardır, Başka devrilecek kaldı mı çamlar? Üç kıta bizimdi, çağları yardık. Adalet mührünü cihana vurduk. Tarihin seyrinde en büyük derdi, Düşmandan değil de, hainden gördük. Söylemesi kolay, belge getirin, Çarşaf gibi şu masaya yatırın. Er kişi odur ki sözünde durur, Adam gibi bu oyunu bitirin. Gazi Hüseyin KILBAŞ |