Ne vakit

Yanık bir nağme dinlesem hüzünlenirim

Yılların sabrıyla yüreğimde derlediğin sahifelere yönelirim



Kime ne diyebilirim

Ben fakirliğiyle maruf olmuş kederim

Solgun nefesim, takatsiz dizlerim ve fersiz gözlerim derim



Niteliksiz kimliğimle

Akidemde ki meşkûk olan bilgilerimle

Teslimiyetteki serzenişlerimle ve ölüm anındaki sefilliğimle



Onca canlar gelmiş ve göçmüş

Mezarları değiştirdiği halde ne acı hüzünmüş

Ölüm hevesler ikliminde her vakit ummana uzanan bir güzmüş



Toprak dinlenmezse

Adam olan insan şayet tefekküre yönelmezse

Kul ihsanıyla nazar etmekten içtinap edip fakirliği nefeslenirse



Ne anamım ve dahi babamın

Baharların sultanı bacılarımda derlenen ahın

Nisa kimliğinde en olmazsa olmaz olan ve edebi hal nasihatlerin



Bereket ikliminde anlamlaşan

Silik duvarlardan arta kalıp arlanmayan her can

Kitabı celil ile mana iklimini kuşanan, gülün bendinde nefes alan



Üflediği kavalla muvazene bulan

Meleşmeleriyle hilkatin güzelliğinde masun olan

Sadakatiyle hududu koruyan ve umudun sağanağında şevkle okuyan



Toprak en bariz bir urbadır

Arzdaki ayetler merak edenlerin beklemektedir

İşaret taşları ne içindir, nefesler müddetli değimlidir aşk ise demdir



O ne zevkin ve ne de keyfiyetin

Hali muhabbetle, çileyi hazmeden ermiş gönüller nerde

Yıldızlar semadan mahzunca nazar edince ve güneş hicranla çekilince





Mustafa CİLASUN