Gözlerini sabit bir şekilde dikti bir noktaya
Göz pınarları dolu vermişti her zamanki gibi
Aklına geldikçe bir hıçkırık düğümleniyor boğazına
Suçluydu, kafası çok karmakarışıktı ama

Ne yapması gerektiğini bilememek kadar
Sıkıntı ve bocalama yoktu dünyada
Ne gerekiyorsa yapacağını söylemişti ona
Ne gerekiyorsa..

Bunu nasıl yapacağını oda bilmiyordu
Öyle bir söz vermişti acaba tutabilecek miydi
Benliğini arıyordu, aynaya baktığında sevmiyordu kendini
Huzuru arıyordu, ona bir kapı açılmıştı ama atamıyordu kendini içeri

Engel olan birşeyler vardı bilmiyorduki oda şeytanın vesvesesi
Atıyordu kafasını geriye
Hiçbirşey için ağlamaya değmez, hareket etmemeliyim fevrice
Öz ve net konuşmalarla daha çok zihnini bulandırıyordu onun

O ise..O da bilmiyorduki ne yaptığının, istediği cevapları alamıyordu
Bazen ikisininde arkasına bakmadan bir müddet ilerlemesini düşünüyordu
Sonra herkes doğru bir şekle bürününce koşarak kucaklaşmayı
Onunki ondan, onunki ondan karışıktı, ama olmayacak gibiydi..

2 insan vardı, ne yapmaları gerektiğini bilmeyen
2si farklı dünyaların insanı birbirine istediğini veremeyen
2 çocukları olacaktı 2 güzel ebeveyni hakeden
Olmadı, olamadı çünkü ikiside birbirinde asıl değerlerlerini bulamadı..