Peygamber yolu bekler gibiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın İkinci kıta sonradan eklenmiştir.
Şiirin başlı bir ninenin anneme söylediği sözden alınmış. Hatice iyi geldin. Yolunu peygamber yolu bekler gibi bekledim. Bu şiiri yazarken insanlığımdan tutandım.
Bosna’dayım
Taze mezarlar açılıyor Ben ölmüştüm Ben ve ölüm Ve sen ve Bosna Geceye ağır kurşun çörekleniyordu Gökyüzü hamile bir kadın gibi inliyordu Toplu mezarlarda Üstüme topraklar atılıyordu Peygamber yolu bekler gibi bekliyorum yolunu Ben ölmüştüm Ben tanınmayı bekliyordum Sen orada yoktun Bir duvar kenarındayım Filistin’deyim elimde taş Babama sarılmışım Gözlerimde korku gözlerimde resim çiziyor Kurşunları selamlıyor bedenim Oysa annem yemeğe bekliyor beni biliyorum Ben ve ölüm Ve kurşun ve kan ve de Filistin Peygamber yolu bekler gibi bekliyorum Kurşunları tutasın diye Bekliyorum bekledikçe ölüyorum Ben en son seni düşünüyordum Ben ve on yedi ağustos Ve çığlıklar ve deprem ve Sakarya Dört katlı evin altındayım Gel kurtar beni Gel ayaklarında salla uyut beni Öp beni Öp uyandır beni Peygamber yolu bekler gibi bekledim Gel tanı beni Tanıda al donuk bakışlarımı Ben nerdeyim bilmiyorum Beklemek zordur bekliyorum Elim yok oluşa dokunmuş Peygamber yolu bekler gibi bekliyorum Ateşler içinde, yok oluşlardan kurtar diye Ben ve ölüm Ve yalnızlık ve ve… 07.10.2001…20.06.2002 bülent tuğran taş |