Şair, Arapça bir sözcüktür. "Şiir yazan. Sözünü vezin ve kafiye ile tertib eden." manasında…
İslamiyet öncesi Türklerde, Ozan-Baksı Edebiyatı Geleneği vardı. Günümüzde, Müslüman olmayan Türk kavimlerinin var olduğu söylenmekte. Demek ki Ozan-Baksı Edebiyatı geleneği hâlâ devam ediyor.
Ozan; “Şiirlerini saz eşliğinde söyleyen, olağanüstü güçlere sahip halk şairi, kam” demektir.
Günümüzde ozan kelimesi şair olarak da kullanılıyor. Esas olan aşıklıktır. Allah’a doğru yürümektir. Hakk dostluğudur. Beşeri aşkı, ilahi aşka döndürmektir.
Baksı; “Olağanüstü güçlere sahip, şiir söyleyen, musiki ile tedavi yapan hekim, kam” manasına geliyor.
Baskıların, kamların taşıdığı görev tamamen kutsal bir görevdi. Onlar, devlet adamlarının dahi saygıda kusur etmediği, hatta karar alırken onlara danıştığı farklı yeteneklere sahip kişilerdi.
Mesela ; Ord. Prof. Dr. Mehmed Fuat Köprülü’nün amiyane tabirle, Türk Edebiyat tarihinde ağır kefe olarak gördüğü, Efsanevi Dede Korkut Hikayelerini baş kahramanı gibi…
Tekke ve Tasavvufi Halk Edebiyatımız var. Burada kam, baskı yahut ozan yerine, âşıklık devreye giriyor. Fakat, herkesin bildiği gibi sıradan aşıklık değil bu. Yukarıda değindiğim gibi, Allah aşıkları. Ahmed Yesevi, Yunus Emre, Eşrefoğlu Rumi... gibi.
Bu güzel ve özel insanların söylediği nefesler tamamen Haktan gelen ilhamla yazılmış, saf şiirlerdi diye düşünüyorum. Böyle şiirler günümüzde yazılıyor mu, böyle müstesna âşıklar kaldı mı, bilemiyorum.
Son olarak; Âşık Tarzı Edebiyat Geleneğimiz var. Kısaca; Usta-çırak ilişkisiyle yahut rüyada bade içme motifiyle açıklayabileceğimiz bir durum var. Geleneğin eski asırlardaki şartları, maalesef günümüzde kalmamıştır diye düşünüyorum. Önüne gelenin, ben şairim, ben aşığım, hatta –haşa- ben Allah dostuyum dediği bir devirde yaşıyoruz. Gerçekten öylelerse –Allah bilir ya- amenna!
Günümüzde bu gelenek de azaldı desek yeri. Aşık Veysel’den sonra, tam manasıyla âşık geldi mi, onu da bile bilemiyorum. Belki, bir iki tane sayabiliriz ama onlar da Veysel Emmiye yaklaşamaz. Ki, Veysel emmi, badeli bir aşık değildi. Kırkından sonra dili açılmış diye biliyorum. Yani bu işler, yaşla da olmuyor. İstidat meselesi.
Günümüzde badeli aşık var mı bilemem. Allah bilir belki vardır. Gelenekte, badeli aşıklar daha çok tutulur halkımız tarafından fakat bunu nasıl bileceğiz ki? Günümüzde badeli aşıklar, hadi onu da geçtim, doğaçlama nefesler söyleyen, hiç zorlanmadan hikmetli sözler söyleyenler, atışma yapabilenler var mıdır? Ben hiç görmedim. Olacağı ihtimalini de pek düşünmüyorum.
Şiir herkes yazar. Müslüman Türk Milletimiz bu konuda şanslı. Allah vergisi bir durum tabi. Türklerin yüzde doksan dokuzunun şair olduğunu düşünüyorum. Kafiye ile şiiri herkes tertip edebilir. Şiiri herkes öğrenebilir. Birkaç tane lisan da öğrenebilir. Fakat etkili bir şekilde, söz sanatlarıyla şiiri bezeyebilir mi, yani yeni şeyler söyleyebilir mi, orası meçhul. Önemli olan Şeyh Galib gibi, yeni mazmunlar bulmaktır. Yeni sözler tekellüm etmektir. Yoksa, benzer ayaklarla, benzer kafiye örgüleriyle, bizim mahallenin bakkalı da şiir yazıyor.
Affınıza sığınırım ama; şiir ıkınarak yazılmaz.Şiir, anlık bir mevzudur. Birikimi olan insan zaten yazar yani. Ona uyak bulmak için günlerce, aylarca, hatta yıllarca beklemez. Günümüzde heceyle herkes şiir yazıyor. Hece kolay. Aruzla yazsınlar görelim. Hatta, yeni mazmunlar bularak yazsınlar görelim.
Sözün özü, çok uzattım ama; Sayın Ozan Erbabi, eminim ki burada, şair ruhlu insanlardaki ve gerçek şairlerdeki ince çizgiyi hicvetti. Belki de biz yanlış anladık. Bilemiyoruz. Yüreğinize sağlık…
Tekrar söylüyorum; herkes şair olabilir ama; Fuzuli, Nabi, Galib, Yunus olamaz. Fatih Sultan Mehmed Han gibi, hem padişah, hem de şair hiç olamaz. Galib 24 yaşında divanını bitirdiyse, 26 yaşında da Hüsnü Aşkını yazdıysa, biraz oturup düşünmek lazım. Aramızda ne kadar fark varmış diye…!

destan yazan bir ulus elbette şair olacak....

TÜRKİYE’DE KAÇ ŞAİR VAR?

Valla ben saymadim, bilemiyorum...
Türkiye'de yaşamıyorum.

Ben size; "en ünlü şairlerin aklınızda kalan kaç şiiri var" diye
sorsam ne derdiniz acaba?

Önemli olan kalıcı şiirler yazmaktır.
Bunu başarabiliyorsanız okuyucu "şair" ünvanını zaten verir.
Kitap doldurmak için, zorlama şiirler yazanlar unutulmaya mahkum kalemlerdir
Unutalmayanlara ise bizler şair diyoruz.

Saygılarımla...

EE BİR DE BİZ EKLENELİM ARAYA KAYNARIZ ..

SAYGILAR

nurcan hayriye tarafından 12/22/2008 10:40:44 PM zamanında düzenlenmiştir.

Güzel kardeşime, tesbitlerin doğru olabilir ikazların da. Ancak genl temayyüller geregi insanları içine kapatmamak adına biraz daha dikkatli , yani dik olmayan eleştirilerle ikaz ve izaha çalışılırsa daha yapıcı ve daha etkileyici olunabilineceğini düşünüyorum. Şiiriniz şiirsel manada mükemmel ben beğeniyle okudum, ama dediğim gibi yani dokunmak lazım vurmaktan ziyade. Koca yüreğine sevgi ve saygı bırakıyorum. Sağolasın.

DOĞRU SÖZE HACI EMMİM NE DESİN ?

TEBRİKLER OZANIM.

TEBRİKLER ŞİİRİN HAKKINI VEREN ŞAİRİM.

SELAM VE DUA İLE.

Çıktım ERBABİ ile, seksen bir il dolaştım,
Köy, kasaba, dağ, ova, dere, tepe, yol aştım,
Gördüğüm manzaradan şu karara ulaştım;
Edirne’den Iğdır’dan berisi şair şimdi,
Yetmiş iki milyonun yarısı şair şimdi.

Şair çok ama şiir okuyup da güzel şiir yazan az.
Kutlarım bu güzel anlamlı şiirinizi.

Usanmayıp, sokağa saymaya çıksan eğer,
Elini salladıkça her an şaire değer.
Bu milletin içinde ne cevher varmış meğer,
Yolda iki kişiden birisi şair şimdi,
Yetmiş iki milyonun yarısı şair şimdi.

güzel bir şiir dile gelmiş lakin sair olmaktansa varsın şair oldu desinler en azından şiire gönül vermiştir şiire gönül veren ise şiiirin masuniyeti içerisinde zamanla nasılsa hem dem olacaktır , ha şairlerin sayısını ise hiç şüphesiz bu sayfalar değil yarına yazabildikleri şiirler söyliyecektir
selamlarımla

Makberî -Ahmet Akkoyun tarafından 12/22/2008 9:46:08 PM zamanında düzenlenmiştir.

Şiirime yorum yazan tüm dostlara selam olsun. Şiir sitelerinde gördüğüm "sen bana, ben sana usulü MESAJ PASLAŞMALARINA" karşıyım, ama her türlü görüş ve eleştiriye açığım.
"Türkiye'de Kaç Şair Var?" derken kimsenin şairliğine, şiir yazmasına taktığım için değil, ancak şiirin bu kadar ayağa düşürülmesini içime sindiremediğim için bu konuyu işledim.

--"ms-solmaz" adlı bıyıkları güzel gardaşıma diyorum ki; haşa haddime düşmez kimsenin şiir yazmasına karışamam. Ama yeter ki ŞİİR yazsınlar.

--"Toprağımsın" adlı kardeşime; Sizin köydeki, bizim köydeki, velhasıl Anadolu köylerindeki adları bilinen bilinmeyen, elleri öpülesi Ozanlarımıza sözüm yok ki. Ama onlar kafiye ne? deyince aval aval bakmazlar. Bir Aşık Veysel hiç bir üniversite mezunu değildir. Ama bir dörtlüğü Edebiyat profösörlerinin ciltlerle yazdığı kitaplara taş çıkarır.

--"meneviş" kod adlı bayan kardeşime; yazılıp çizilenler beni neden rahatsız etsin? İçeriğinde Vatana ihanet ve milli değerlere saldırı olmadıkça kesinlikle her görüşe, yazıya saygı duyarım. Ama bu yazılanlar ŞİİR adı altında yazılmışsa, şiire benzemesi lazım. Benim de amacım sizin dediğiniz gibi; Bu milletin içindeki gerçek cevherlerin ortaya çıkmasıdır.

Hâsılı, kalbi şiir sevdasıyla dolu bütün gönül dostlarına selamlarımı sunuyorum. Meramım kesinlikle kalp kırmak değildir. Allaha emanet olunuz.

OZAN ERBABİ - KAYSERİ

Değerli gönül dostu bu güzel şiirinizi kutladım.Şair kime denirse densin güzel yazan anlatan okunu ve fazlalık olmaz.Selam ve sevgilerimle

Çıktım ERBABİ ile, seksen bir il dolaştım,
Köy, kasaba, dağ, ova, dere, tepe, yol aştım,
Gördüğüm manzaradan şu karara ulaştım;
Edirne’den Iğdır’dan berisi şair şimdi,
Yetmiş iki milyonun yarısı şair şimdi.


Güzel dizelerinizi kutluyorum.
Saygı ve selamlarımla.

Usanmayıp, sokağa saymaya çıksan eğer,
Elini salladıkça her an şaire değer.
Bu milletin içinde ne cevher varmış meğer,
Yolda iki kişiden birisi şair şimdi,
Yetmiş iki milyonun yarısı şair şimdi.
Çırak olmadan adı “üsdat” lığa çıkanlar,
“Kafiye ne?” deyince aval aval bakanlar,
Redifle kafiyeyi bir kefeye sokanlar…
Şiirden bîhaberin serîsi şair şimdi,
Yetmiş iki milyonun yarısı şair şimdi.

İyice karıştırdık gündüzü ve geceyi,
Hep bu yüzden yıllardır dev yaptık çok cüceyi.
Görse, ayırt edemez mısra ile heceyi,
Okuma bilmeyenin sürüsü şair şimdi,
Yetmiş iki milyonun yarısı şair şimdi.

Bazıları ekâbir, vardır bolca kitabı,
Hemen değişiverir insanlara hitabı.
Büyükbaşlar, zenginler onların muhatabı,
Boy boy olmuş; ufağı, irisi şair şimdi,
Yetmiş iki milyonun yarısı şair şimdi.

Şiir dediği şeyin sayısı geçmez on’u,
Okumaya çıkınca üç günde gelmez sonu.
Kasıldıkça kasılır kapınca mikrofonu,
Yaşlı, genci, ölüsü, dirisi şair şimdi,
Yetmiş iki milyonun yarısı şair şimdi.

Kimisi de vardır ki; şairdir tüm hânesi,
Soyaçekim arkadaş, farklı çıkmaz tanesi.
Komşusu, akrabası, topyekûn avânesi,
Oğlu, kızı, gelini, karısı şair şimdi,
Yetmiş iki milyonun yarısı şair şimdi.

Çıktım ERBABİ ile, seksen bir il dolaştım,
Köy, kasaba, dağ, ova, dere, tepe, yol aştım,
Gördüğüm manzaradan şu karara ulaştım;
Edirne’den Iğdır’dan berisi şair şimdi,
Yetmiş iki milyonun yarısı şair şimdi.



Saygıdeğer Ozan Erbabi: Bu şiiri okuduktan sonra ilk aklıama gelen bizim köyde ki ozan oldu .Şimdi Ozanın özlelliklerini sayayım kafiye bilmez şiir adına aldığı bir eğitim yok saz kursunada gitmedi kendi gayretleri ile Ondört yaşında saz çalmayı öğrendi yüzün üzerinde bestesi var kafiye nedir diye sorsan bilmez ama herkezi şaşırtacak tarzda bunları nasıl yaptınız diye sorsan aldığınız cevap içimden geldi der ve sizi hemen düşünmeye sevk eder. Şimdi şaire gelirsek, Kişi öncelikle kendine güvenmelidir. Ben şair değilim ama yazıyorum demek mi size şık gelir, Ben şairim yazacağım en güzeli yazana kadar demesi mi daha şık gelir tabiki herkez ikici şık diyecektir. Seyirci olmaktansa boşver yazsın, Kahve köşesinde zaman öldürecekse boşver yazsın. Şair olmak değil önemli olana okur yazmak olmaktır. Saygılarımla.




Toprağımsın tarafından 12/22/2008 9:04:57 PM zamanında düzenlenmiştir.

Üstadım bırak millet şiir yazsın müsaadenizle!
Eski Türklerde herkes savaşçı olduğu için dünyayı titretiyorlardı.
En iyi öğrenme yaparak,yaşayarak öğrenmedir.
Yanlışlarımızı üstadlarımızdan öğrenmek için yazıyoruz.
Şiirin mükemmeldi,yalnız sert hitabe ile yazılmış gibi geldi bana.
Bilmeni isterim ki;Hoca telebesini azarlarsa talebe derse karşı ilgisiz olur.
Ayrıca kimliğin profil resmini de beğendiğimi ifade eder;saygı ve selamlarımı iletirim!..

Usanmayıp, sokağa saymaya çıksan eğer,
Elini salladıkça her an şaire değer.
Bu milletin içinde ne cevher varmış meğer,
Yolda iki kişiden birisi şair şimdi,
Yetmiş iki milyonun yarısı şair şimdi.

Çok hoş bir şiir olmuş dogru diyorsunuz şair kardeşim galiba şairleri bu kadar çok başka bir millet yok
saygılar

siir, bicemiyle oldugu kadar anlattigiyla da önemlidir. kalipsiz, hesapsiz bir ana ninnisi düsünün. düsünün, o ana,mektep görmemis, misra nedir bilmez. düsünün, sizi yazilip cizilenler neden bu kadar rahatsiz ediyor?

okuma yazma neden bilinmez? düsünün!.

bu milletin icinde coook gevher var amma, yukarida duran yaziyla cikar mi? düsünün.

Ayağa düşünce; fikir düşünce,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.
Serabınca,hayalince,düşünce!
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Üç kişiden beşi,beşte gölgesi.
Çocuk oyunu mu,bu neyin nesi.
İçinden dürtünce bencillik sesi,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Arsızla hırsızda bozulmuş maya.
Göle varıp yoğurt çalacak güyâ.
Şaşırtan hayretim; şaşkınlık bu ya,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Yalanı tattıkça iştaha gelen.
Utanıp aymadan içine sinen.
Alt alta üst üste dizmeyi bilen,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Pişmemiş ham sözden kime ne fayda.
Yaşanmayan şiir değer mi kayda?
Mürekkep yalayan bayan da, bay da,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Dizeler uyduruk yada sâhi mi?
İdrak mi,ilham mı,sezgi,vahiy mi?
Mânâ yüklemeden ahenk kâfi mi?
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Edepsiz,erkansız,acâyip,bir hoş.
Bir çuval ceviz var içleri bomboş.
Şarabı görmeden kokudan sarhoş,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Ülkü vatan,millet,aşk insan devlet.
Bu yüce kavramlar şairde bin dert.
Sahte kahramanlar vermeden diyet,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Gönül toprağına tohum ekmeden.
Uçmaya kalkışıp henüz sekmeden.
Ehlinin yanında hayâ etmeden,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Öze,söze doğru dîvan kuralı.
Ön yargısız hükmü Hak’ça alalı.
Şairlik ayağa düşmüş yaralı,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

10.04.2002