Bir ses var içimde bizim oralardan,
Geçmiş zamandan kalma.
Eski zamanları anlatır bana…
Dingin denizlerde
Yıllarca süren azgın fırtınaların sesi!
Dağları vuran karakışta,
Yollarımı kesen tipinin sesi…

Bir ses var içimde…
Her baharda,
Karlı köy yamaçlarından çağlayan,
Coşkun ırmakların sesi…
Şairliğimi anımsatıyor bana,
Yaşama dair,
Sevgiye dair,
Kardeşliğe dair,
Şiirler yazdığımı geçmiş yıllarda…

Bir ses var içimde…
Dağlara söylediğim türküler yankılanıyor
Yalçın kayalıklarında
Yukarı Harşit vadisinin…

Bir ses var ki içimde…
Ses değil,
Tam kırk yıldır kulaklarımda yankılanan
Bitmeyen bir çığlık…
Bir kış günü veya bahara yakın bir zamanda,
Sabaha karşı,
Eşkıyanın kalleş kurşunuyla,
Irmak boyuna düşen
On iki yaşındaki Yusuf’un sesi…

Bir ses var içimde
Bizim oralardan kalma…
Sen nereden bileceksin ki,
O sesin neler anlattığını?
Yaşanmış zamanı anlatıyor bana!
Dinliyorum…