Aliy-ül Mürtezaydı, ol mübarek mahlâsı.
İlimlerin kapısı, ne güzeldi ihlâsı.


Ol Nebinin amca oğlu, sevdiği damadı.
Ehli Beytin mensubu, gülle anıldı adı.


Hasan ile Hüseyin, Cennetin gülleriydi.
Peygamber-i Zişânın, mübarek dilleriydi.


Takdir-i ilâhisi, yazılmıştı ezelden.
Kimse karşı gelemez, ne gelir idi elden.


Muaviye Ashab’dan, mübarek bir zat idi.
Sülbünden bir nas olup, Yezid doğacak idi.


Bunu duyan babası, evlenmedi bir zaman.
Bir çıban vasıl olup, tebelleş oldu heman.


Acı içinde kalıp, vardı Resule mahcup.
Evlenmesi gerekir, çaresidir bir mahbub.


Yetmiş yaşında olup, çocuk doğuramasın.
Ehli Beyte katiyyen, hiçbir zarar vermesin.


Yaşlı acuze olup, bir müslime bulundu.
Derde derman bilinip, artık zifaf olundu.


Beklenmedik bir durum, kadın hamile kaldı.
Bir erkek çocuk doğdu, Yezid ismini aldı.


Nasrani yahudiler, araya nifak soktu.
Ehli Beyte saplanan, zehirli birer oktu.


Halifeler suikast, edilip öldürüldü.
Ekmeğine yağ sürüp, hep onlar güldürüldü.





....................................Kardelen26