Uykularımı bölüp geceleyin
düşlerimi süsleyen
bana deli diyen
her gün her gün birazcık
kemirip beynimi
korkunç bir virüs gibi yiyen
nedir söyler misin
açık açık beynim kaçık
çok da bulaşıcı bir hastalıksın
ağzımdan burnumdan
elimden dilimden
gözümden sözümden
yerimden yurdumda
gittiğim yere ulaşıyorsun
kime söylesem
ona da hemen bulaşıyorsun
aşk mısın, belâ mısın nesin ?!



Şarkılarla türkülerle
akla hayâle sığmaz gürültülerle
göçüyor sanki dağlar yerinden
dağıtıyorum işte
dağıtabileceğim her şeyi
bak bu son numaram
atomu parçalayıp
gül yazıyorum elektronlarına
yayılıyorsun, aman Allahım
gül radyasyonu;
bütün dünyada
yalnız benim değil
tüm dünyanın beynini yedin
bir sen kaldın akıllı;
zekânın tanımı ortama uyum
görüyorsun ya sevgilim
sen de kafayı yedin şimdi
kimseciklere benzemiyor
ne huyun ne suyun
Sen bambaşka bir şeysin..



Diyeceksin ;
intikâm aldın benden
hayır sevgilim hayır
bu kadardır bir delinin aklı
onun da hepsi sende saklı...



Yüreğimi dikip yere
can suyu ver deseler
gözlerim var, bitersin
gözlerin var
kendi içinde yitersin
yüreğimde bir düden
bir yandan su döker
öte yandan çekersin;
tenimde tensin
beni delirtensin
öleyim desem olmuyor
kâlbe düşen gül solmuyor...



Şaban AKTAŞ
25.09.1998



AGSS SERİSİ



Foto:Meke Krater Kölü / KARAPINAR - KONYA