AH ISTANBULAh İstanbul Seni nasıl anlatsam Ozlem dolu halini mi, Yoksa, Boğazın manzarasını mi, Kalabalığın çirkinliğini mi, Sehrin koy,köyün şehir Olduğunu mu, Seni yaşarken hüzünlerini mi, Içime çöken kasvetini mi, Nasıl nasıl anlatsam Ah İstanbul, Ozlemlerin içimde, Hüzünlerin yara, İstanbul da yaşamak Başka güzeldir, Kıymetini bilene, Ey istanbul; Ne kaldi alacagin benden Bos simdi hersey Sana yenildim Verme istemem Birak.. Ustune ne kalsin Alacagim yok senden Uzaklari yakin et gel artik Sair ruhum Siirler yazarken sana Anlatmak icin; Bekler gonlum Sarkilarin eslliginde Dinlerken yalnizligimin Icinde ... Al beni kollarina Sar bedenimi Gozlerinin icine bakarak Can vereyim... Hasret cehenneminde Yanan sarap kizilliginda Gunesin batisini seyrederken Dalayim hayallere... Terennumunde askin Yeri baska.. Acem asiran nagmelerin Derin sukuta biraksin yerini Seni yasarken; sus yuregim Gecenin med-cezirine Birak kendini.. Rakı,Müzik,Boğaz manzarası Eşliğinde keyif içinde, Her şeyinle güzelsin İSTANBULUM, Seni yaşarken tadına Vararak yaşamali, Her halinle doyasıya... SİİR DOSTU VİLDAN GULDAĞLI 19.12.2008-10.56 |
"istanbul'da olmak" olan şiir/şarkı. melike demirağ tarafından söylenmiştir. *
edit: söz müzik şanar yurdatapan'a ait imiş.
yayılmışız dünyanın dört bir yanına
kimisi ta kopenhag'da, kimisi paris
bedenimiz orda burda dolanır amma
Çok hem de çok uzak yerde kalbimiz
bir allı turna olsam, karlı dağları aşsam
varsam bizim ellere, kendi göğümde uçsam
Şimdi istanbul'da olmak vardı anasını satayım
püfür püfür bir vapurun yan tarafında
köprüde balık ekmek yemek
dolmuşa hadi gidelim demek
ver elini yenikapi ver elini bebek, tarabya
şu anda oralarda olmak vardı ya
şimdi istanbul'da olmak vardı anasını satayım
boğazda köhne bir iskelenin yamacında
tabakta kavun, peynir kadehte buz gibi rakı
dilinde yari acı yarı tatlı bir şarkı
şu anda istanbul'da olmak vardı!
benim derdimi dermanımı bilen yok
yayılmışız dünyanin dört köşesine
kiminin adresi sidney kiminin hamburg
yaşamaya dört elle sarılmışız da
yine de gözlerim dolu, yüreğim buruk
başımı hiç bir zaman eğmedim amma
yine de yüregim yara, içimde boşluk
minnacık tohum olsam savrulsam dönümlerce
kış biter bahar gelir, açılsam yüzbinlerce
açılsam milyonlarca
Şimdi istanbul'da olmak vardı
Şimdi istanbul'da, şu anda istanbul'da
ah ! istanbul...
acaba bir dizesine yildiz mi düsmeliydiniz bu siirinizde sevgili siir dostu.
şimdi,
İstanbulda olmak vardı
anasını satayım,
ya da tirnk icine alinsaydi .. keske .. ne dersiniz ?
ama istanbula siir yazmak güzel .. istanbulu böyle uzaklarda özlerken hele ...
cok selamlar ...
sevgimle .......