7
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1586
Okunma
Sevdirir kendini, sever delicesine
mutluluktur her yanı dolucasına
sevgi verir ölürcesine
günümü aydınlatan güneştir kadın
dokunduğu yer belli olur elinden
sanki gülücük saçar yüzünden
güneş olur aydınlık verir
kokusu hiç gıtmeyen güldür kadın
toprağa yağmur güneşe serin
kışa kar, bahara çiçek, yaza güldür kadın
ekilen toprak, biçilen tahıl
teknemde yoğrulan undur kadın
oğluma ana, kızıma arkadaş
bana ise can yoldaş
koyacak yer bulamadım
başımın üstünde taçtır kadın
...
y.sağlam
Şiirin sahibi
Cevap Yaz