Kurban’ım..( Anama)
Kurban’ım..
(Anama..) Yine sensiz yaptım anam bayramı Özlemler dirildi kucaklarımda Yattığın tepeden ettim seyranı Hain bir zonklama şakaklarımda Yine koç kesildi, kınalanarak Kurbanlarla doldu mahalle sokak Sırtı elbisesiz ve çıplak ayak Öksüzün yetimin bakışlarında Hak için boğaza değdi bıçaklar Ruha feyiz verdi doldu kucaklar Anadan ayrıldı, çok kuzucuklar Maksat hâsıl oldu varışlarında Kısmet oldu bu yıl, bir de ben kestim Bıçaklar bileyip, cana kastettim İsmail olsaydım, diye aczettim İbrahim’i gördüm rüyalarımda Bir anda düşündüm bütün bedenden Ruh nasıl çıkacak bıçak değmeden Ölüme bir sebep halk eder eden Hayırlı ölümler dualarımda.. Cana kastetmişse keser o bıçak Ha kınalı bir koç, ya da ıspanak Zor olan insana bunu anlamak Kârları bıraktım zararlarımda.. Kesilen her neyse, sonucu ateş Ispanak haşlamak, kuzulara eş Nefsi doyurmazsak, ecel tebelleş İnsanı yüceltmek kararlarında.. Diyorlar ya hani canlıya kıyma Canlı kopartılan bitkiyi sayma Kendin kesme ama almaktan cayma Riyakar deyişler dudaklarında.. Hâlbuki düşünse bir parça insan Dünyadaki her şey insana ihsan Öksüze yetime paylar dağıtsan İnsanlık senede hatırlarında.. Bayram derdi ile uğraşıyorken Yine sensiz ümitlerim sönerken Kim bilir geceye, ya daha erken Vuslat tüter oldu niyazlarımda.. Kabrinde güllerin üşüyor ise Tepelerde rüzgâr esiyor ise Gözyaşım kabrine düşüyor ise Damlalar dolaşsın damarlarımda.. Ne söylesem kesiliyor dermanım Savrulur gün gelir ömür harmanım Boynumu uzattım hakka kurbanım Kuzulu koç olsam aralarında.. İşte böyle anam düşündüklerim İçimi yansıtır söylediklerim Rabbimden merhamet dilediklerim Özlem dile gelir satırlarımda.. 12.12.2008 Necati ŞİMŞEK Ankara |