Kalanlarım Sizin OlsunBana yürümeyi öğretme... Önce... Düşmeyi öğret... Bırak kanasın dizlerim... Bir küfürle öldürürdüm ya seni Sen ölmeyi de bilmezsin... Sevmeyi bilmeyen ölmeyi nerden bilsin? Belki de bu yüzden ölmüyordur şeytan... Yuvasından düşmüş serçe gibiyim şimdi Canım acıyor usta! Acıyan kanatlarım değil... Yüreğim... Tükeniyorum usta! Her nefes alışta... Bir kibritin kavında... Kaf dağı kadar yalnızım usta! Başkayım bugün...Bana dokunmayın Bir şarapçı kadar hatip, Bir keçiboynuzu kadar doluyum... Dilim dolanır, anlatamam meramımı... Usandım...Kendimi bugün de terkedemiyorum... Sana çıkmayan bir yol buldum... Heybeme bir anlam yüklüyorum Bu şehri terkediyorum... Terkettikçe gittiğim yollarımı da topluyorum Küstüm hepinize... Dikmen yokuşum...Sana da... /Üşüyor mezar taşım sabah ayazında... Ben kadar yalnız...Kalabalıklar arasında.../ |
eleştirinizi dikkate alacağım bundan sonraki şiirlerimde...
saygılarımla