Umutlarım vardı hani
Umutlarım vardı hani
Umutlarım vardı hani, Kırık dökük. küçük bir saksıda Yetiştirdiğim. Emsali görülmemiş bir çiçek kadar, Eşsiz ve narin. Okşadığım zamanlarım vardı. Kalpten akıttığım yaşlarımla Beslediğim. Şimdi onu, ona yazdığım Kelimelerimde mürekkep olan Sevgimde yaşatıyorum. Yazıyorum,yazdıkça, Büyütüyorum, büyüttükçe, Değişiyor, şekilleniyor. Sonra ben oluyor. Yazıyorum beni, sen oluyorsun. O ben ki kelimelerde seni, Şekillendiren, Kırmızı mürekkebim, Damarlarındaki kan kadar gerçek. _____________________ Bunu sana yazmıştım. Yaşatamadığım hayallerimde. 10-12-2008-Çarşamba Tuğrul Ahmet Pekel |