LİSELİLİSELİ evde baba,okulda öğretmen nasihat vere vere hep gerdiler hep ders calıs dediler bizim gibi gencleri hic düsünmediler ders ders dediler odaya hapis ettiler hayatla irtibatımızı kestiler okuldan kacınca hep sövdüler karneyi görüncede dövdüler yazılıdan kopya cekenler babalarından hep sevgi gördüler bizim gibi kerizler hakkımızla not alalım dediler en sonunda bizim gibiler babalara geldiler |
gençliğin, öğrenciliğin altında ezilmişliğini,
onlu yaşların (teenager) insanın doğru gelişmesi ve biinçlenmesi için arka planda bırakılamaz bir çağ olduğu,
eğitimin, verilmekte olduğu üzere, yaşamla, geçimle ilgisi olmayan türde öğretimlerle bezeli olması,
tüm bunlara değinmek, irdelemek ve çözüm yolları bulunması için zorlamak gerekirdi elbette.
işte, şairlerin de görevi burada başlamakta..
hele genç olanların, kendilerini anlatmak için, kendi çağlarının sorunlarına dalmış yaşlılara çok şey söylemeleri gerekli,
burada belki, şiir yazmak ve okutmak, bir başlangıç olabilir.
şiir çabalarınızı sürekli destekleyeceğim. daha çok betimleme / tasvir kullanmak, şiirin idimağda canlanma gücünü artıracaktır. asla dize sonunda uyak koymak yeterli değildir, birkaç sözcüğü daha ses uyumlu duruma getirmek yararlıdır.
başarılar dilerim.
saygılarımla.
orhanti.