YETERKİ SEN "DOKUN"MA
Küf kokulu yalnızlıkların demindeyim.
Katran sarmış sarmaşıkların izinde. Ben niceyim, neyleyim, neyim? Senli cümlelerimde var ama, Bir kadavra büyüsüyle. Ve her ışık bitiminde. Sen var ya sen, Pürüzsüz yolumda pürüz Aydınlık günümde gecemsin. Ne duruyorsun. Al götür beni CEHENNEMİNE. Yak ateş beni. Yeter ki acıma. Sende vur şeytan. Kırbacının sesi der ki. Sen dokunma Kahpe. Bundan sonrası bize düşer. Yusuf Gümüş |