Istanbullu bir yalan
Ben, hiç istanbula gitmedim,
bilmem yani, haliçte balık ekmek yemeyi üsküdarda çay icmeyi, ve Galatada rakı içip sarhoş olmayı. Ben, hic istanbula gitmedim, ama bilirim, Orhan Veli li bir akşamda gözlerimi kapatıp Istanbul’u dinlemeyi veya ruhuma hicranı söylemeyi, Mualla ile sandalda. Yalan, hemde kuyruklu bir yalan, Istanbul’a hiç gitmediğim, ben hergün istanbuldayım, sana her baktığımda, Sarıyerdeyim, sahilde , bir balıkçı lokantasında, ve biz, ikimiz, ben gözlerine hapsolmuş, sen Istanbullu bir gardiyan. Ahmet BÜYÜKYILMAZ 28.09.2008 / Lüneburg |
Şiir güzel,finali çok güzel...
Tebrikler.