-Başlıksız-Hayatta ne kadar mesafe almışsak yetmeyecektir bize, Öğreneceğimiz daha pek çok mesele kalacaktır geride, Onları gözlemlemek için bir değil bin bir hayat gerekir, Fırsatımız olursa olacaktır, olmazsa da olmayacaktır… Bugün bir fırsat çıktı, kafesteki kuşları gözlemledim, Gözlemledim dedimse, aslında hiçbirini göremedim, Seslerinden anladım, kafesler duvara monte edilmişti, Dışarısı gözükmesin diye de mukavvayla örtülmüştü… Kuşlar durmadan şakıyordu, susmak bilmiyorlardı, Ben de masumane, örten mukavvayı düşünüyordum, Dışkıları yere düşmesin diye örtüldüğünü sanıyordum, Oysa kuşların daha çok ötmesi için üstleri örtülmüştü… Meğerse kafesteki kuşların hassasiyeti böyle olurmuş, Kendilerine gün yüzü gösterilmezse daha canlı ötermiş, Oradakiler de gözlerimizin önünde esir hayatı yaşıyormuş, ‘Biri bizi kurtarsın!’ diye bizden yardım istiyorlarmış… Ben de kalktım yerimden, bu hikaye burada bitmezdi, Az gittim uz gittim oradan, dere tepeleri dümdüz gittim, Eve gelince bir de dönüp baktım ki arkama ne göreyim, Meğerse yollar o öğleden öncesinde yürüdüğüm yollarmış... |
Evcilleşmez.
Zira;
Muhalif
Hayvandır
Karga!