BİR GARİP MAHKUM
Bir gün karşıma ansızın çıktın,
Efsunlu gözlerle yüzüme baktın. Biranda kayboldum ben o deryada, Çırpındı yüreğim,kurtulamadım. Nerden çıktın şimdi durup dururken; Yüreğimi ateşe atıpta gittin, Benliğimi benden alıpta gittin, Asi yüreğimi çalıpta gittin. Ayrıldım kaçarcasına yangın yerinden; Bir eksik vardı bende, Düşündüm durdum ,geceler boyu, Artık yarımdım...... Yalınayak kaçarken sevdadan, Kalbimi o sahilde,efsun gözlerde unutmuştum. Arsız yüreğim coşar dururdu; Sahilden sahile koşar dururdu. Şimdi ise bir mahkum; Senin esirin..... Her kapının ardında seni arar gözlerim. Kumruları kıskanıp hüzünlenir yüreğim... Güvercinler; haber edin o yare; Sahilde bir garip, yolunu gözler... Dönsün artık,dönsün de bitsin bu cefa.... Ben senin esirin; bir garip mahkum... İster kır kalemi,ister azad et...... |
Senin esirin..SANA EMANET !!!
Her kapının ardında seni arar gözlerim.
Kumruları kıskanıp hüzünlenir yüreğim...
Güvercinler; haber edin o yare;
Sahilde bir garip, yolunu gözler...
Dönsün artık,dönsün de bitsin bu cefa....
Ben senin esirin; bir garip mahkum...
İster kır kalemi,ister azad et......
*************
İşte senin şiir tarzın böyle olmalı.Yukarı bölümlerde yüklemleri aynı zamanlarda kullanarak şiiri durağanlaştırmışsın.