YağmurYağmur... Yağıyor güzel İstanbulun’un üstüne Temizlik vaktidir artık İşçilerse yağmur damlaları Şemsiyeler... İnsanlar... Kaçışıyorlar Sığınıyorlar kuytu köşelere, evlere Yağmurluklar giyiliyor Sudan nefret eden böcekler gibi Kapılıyorlar sellere Aşıklar... Islanıyor her yer Sokaklar, arabalar, evler Aşıklar sırılsıklam olmuş Oltadan denize düşmüş Küçük bir balığa benzer Damla... Gözyaşı... Her damlada bin melek İniyor yüryüzüne kederle, acıyla Aşıklara aşık, gözyaşlarına hayran Acılara, kederlere düşman oluyorlar Kalpleriyle nur saçıyorlar her yere Birden kayboluyorlar ortadan Anlam veriyorlar gökkuşağındaki renklere Yağmur... İstanbul... Temiz artık! Tüm pisliklerden arınmış İşçiler yağmur damlaları değil Meğer masum gözyaşlarıymış. |
Tebrikler...Yazan yüreginize saglik