Gücenme ey şair, şiirim sana hediye
Derdim yoktur kimseyle, sıradan bir şairim
Kimi serbest yazıyor, kimi ister kafiye
Derdim yoktur kimseyle, sıradan bir şairim


Bir nidadan ibaret şiirimin nefesi
Duyamaz herkes kelimelerimdeki sesi
Okuduğun bil ki duygularımın kafesi
Derdim yoktur kimseyle, sıradan bir şairim


Dökülsün kelimeler, buram buram dilinden
Küfür etse şiirler, ne gelir ki elinden
Boğulacaksın elbet, duyguların selinden
Derdim yoktur kimseyle, sıradan bir şairim


Sözün gibi emin ol, yalan olmasın yakın
Közün kadar yerin yak, yağmur yağmasın sakın
Özün gibi derin ol, hep yükseklerden akın
Derdim yoktur kimseyle, sıradan bir şairim


Ben artık gideyim , uzamasın fazla dilim
Belki nasip olurda, öğrenirim ben de ilim
İşte o zaman , serecekler önüme kilim
Derdim yoktur kimseyle, sıradan bir şairim