GARUDA’NIN KANATLARI
Kâbus gibi çökmüştü üstüme ihanetler
İhanet ki sevgiyi öldüren karanlıklar Yusuf gibi beni de attılar kör kuyuya Tutundum dost eline yırtıldı karanlıklar Kalabalıkta bile yaşanır yalnızlıklar Bilirim ki bendedir karanlığa tek çözüm Maden işçisi gibi güneşi arar gözüm Silindi anılarım izi yok kötü günden Her ne kadar yarıyı bitirsek de ömürden Gönül aşkı bulunca bırakmıyor peşini Karanlıktan çıkınca bulduğum güneşimi Liseli âşıkların heyecanıyla sevdim Yarını düşünmeden, geleceği kurmadan O koskoca yüreğe bütün sevgimi verdim Ilık ılık akarken içime doğru aşkın Ruhumu esir aldı aşk denen büyük taşkın Fatihin topçusuyla kuşattım ben gönlünü Garuda’nın kanadında taşındıkça donanma Pes etti karanlıklar dindikçe bu fırtına Kaçıverdi bulutlar topçunun gür sesinden Bir yürek huzur buldu cananın nefesinden Karanlığa gömülmüş kaldırımsız sokaklar Tükenmiş tüm aşkları karanlığında saklar Bu sevda kar tanesi, havadayken eriyor Bir mum ki kör aşığa doğru yol gösteriyor 26.11.2008/Samsun İbrahim COŞAR GARUDA :Altay mitolojisinde, gövdesi, kol ve bacakları insan biçimli, kartal başlı, kartal gagalı ve kartal pençeli karakuş. |