YOL ARKADAŞIM OL
Ne çok sevmişim
Hiç farkında değilmişim Sevmek,çile çekmekmiş meğer Nerden bileyim? Her geçen gün Ömrümden bir gün çalsada Gülücüklerim hiç eksilmedi dudağımda Yeni bir yaş Yeni bir umut dedim Her dileğimi gönülden diledim Hep sevdim,sevildiğimi zannettim Yüreğimdeki sevdayı Yüzümdeki mutluluğu Tenimdeki ıslaklığı Ve;Umutlarımı Şimdi hepsini kaybettim Kalbimdeki acıların,hüzünlerin Dilimdeki ağıtların,türkülerin Sel olup aktığı Gönül yaramın acısı Yavaş yavaş silinirken ruhumdan Arzularını sevgi sanıp N’olursun Bahsetme bana sevda dan Bedenim yorgun bir savaşcı gibi Cesaretini yitirmiş Bitkin bir durumdayım İniş-çıkışlardan yoruldum Düzlüğe çıkmalıyım Bir adım kaldı özgürlüğe Dayanmalıyım Seviyorsan eğer beni Arzularına gem vurmalısın Gururum depreşti,elimde değil Benliğim kabardı,bedenim ayaklandı Savaşmak istiyor Gözlerim yaşlı,adımlarım titrek olsada İntikan duygusu Beni hep ayakta tuttu Geç farkettim Ruhum bundan haz alıyordu İşte böyle bir anda Çıkılırmı benim karşıma? Yaralı bir ceylan Sevgiyle bakabilirmi avcısına? Gel vazgeç bu sevdadan Kurşun bir kere çıktımı namludan Cilveleşmez tene değdimi Sağımda yada solumda İllede yanımda Ağlamak istediğimde Bileyim omuz vereceğini bana Yorulduğumda dayanağım ol Uzun bir yola çıkıyorum Hadi sende gel YOL ARKADAŞIM OL.... |
şiiri çok uzatıyorsun biraz tadında bıraksan olmaz mı? sana göre olmaz tabii. Çok samimiyim geçekte çok güzel şeyler yazabilecek yetenekli birisin Ayrıca yazım kurallarına uyduğun için beni mutlu ettin