GITME
çaresiz bırakarak
olmamalıydı gidişin son durağımız ecel olacaktı bilmediğim bir diyarda bir başıma yapayalnız ve çaresiz bırakarak olmamalıydı gidişin sana en muhtaç olduğum zamanda beni bırakıp gitmektesin, nereye bu gidiş? bensiz ve kalpsız... içimde kopan fırtınalar adsız bir mefta önümde soğumamış ve kefensiz kor ateşler içinde olan yürek soğumakta acımın buz kestiği tende mecalden eser yok isyanım uyuşmüş bedende dileğim cevapsız Tanrı’dan yana istemekle olmuyor ki yanına gelmek ömür vermek ya da “her ölüm erkendir” denmesi nasıl da doğru sözmüş hani söz vermiştik nereden bilinir ki bu yaşanmadıkça birbirimizden hiç ayrılmayacaktık... nasıl katlanılır bu acıya bilmem kaçıncı kıtada zamansızlar içinde koparmışız akrebi yelkovanı zemberek darmadağın dağıtmışız umutları bulutlara renk kurşunî yitirdik vakitleri iki can gitti biri ölüme uğurlanırken peşinde ecelsiz diğeri... ŞİİR DOSTU VİLDAN GÜLDAĞLI 29.11.2008-19.10 |