Elveda
Elveda
Beyaz güvercinin kanatları altında ürperen gözyaşlarım Işıltısı kırılgan aynalara küstü senin yokluğunda Avucunda gizlediğin yarı bitkin hatıralardan, Kaçışlarından ıslanmış olmalı Sonu gelmezliğe direnen soluksuz bedenim Güneşin kucakladığı sıcaklığım kalmadı, Titremekte mum alevi gibi ellerim Bir kuş gibi çırpınsın yüreğinde sukunetin Donuklaştı bakışlarına hasret gözlerim Gitme demiştim sana,gözyaşlarına bakmazlar Uçsuz deniz gözlerindeki parıldayan yıldızları Küller içinde savrulan gülleri, anlayamazlar Sevginin ölebileceğini gördüm sislerin arasından Kurumuş gözyaşıydı aldatmalara yenik düşen Köşe bucak saçılan boncuk taneleri gibi Dağıldı hayatı zehir eden,adına aşk denilen Puslu duvarlarda çaresizce gezinen gözlerim Artık seni anmayacak! Gülümseyen çiçeklerle hüzün helezonlarına nokta koydum Kömür gözlüm..Artık elveda kadir |