GÜNÜM HÜZÜNLÜ GECEM HÜZÜNLÜ
yalnızlık bedenimi yüreğimi titrettiğinden
kimsesizlik yaşamıma girdiğinden buyana gözlerim gözyaşına tutsak yastığımsa hep ıslak günüm hüzünlü gecem hüzünlü gözlerimin daldığı yerde bile kimsem yok bir başımayım ağladığımda başımı koyucak bir omuz halimi sorucak bir kimsem yok günüm hüzünlü gecem hüzünlü hangi yıl hangi ay hangi gün haberim yok tarihten sebebim yok takipten günüm hüzünlü gecem hüzünlü bedenim titriyor yalnızlıktan gözlerim buğulu kimsesizlikten başım hep eğik mutsuzluktan günüm hüzünlü gecem hüzünlü 18/10/2006 |