-Başlıksız-
Gri, sisli bir oda.
Ve köşeye sinmiş, Uzun, üstünden zulüm akan saçları Arkadan bağlanmış, Benzi solmuş; Ülkemin emeği, Ülkemin hüzün yoldaşı: KADIN! Sessiz çığlıkları yükseliyor Ard arda! Derin çığlıklar İçimde bir yerlerde, buluyor yerini! O kadın ki kurban olmuş törelere O kadın ki seviye doymamış daha -bilfiil yaşatılmamış zaten! O kadın ki hep baharında evlendirilmiş... O kadın ki hep ihaneti tatmış Emeği, yoldaşı olduğu ülkesinden! Ve Kadın... Kalkmış ayağa, yürümüş aydınlığa... Güneş yüzü bulmuş yerini Ortak etmiş hüznünü, benliğini Aydınlıklar uğruna Ve bir odcasına yanan yürek Başkaldırmış zamana ve KUYUYA(!) Buse SÖĞÜTLÜ |