9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1854
Okunma

Gri, sisli bir oda.
Ve köşeye sinmiş,
Uzun, üstünden zulüm akan saçları
Arkadan bağlanmış,
Benzi solmuş;
Ülkemin emeği,
Ülkemin hüzün yoldaşı:
KADIN!
Sessiz çığlıkları yükseliyor
Ard arda!
Derin çığlıklar
İçimde bir yerlerde, buluyor yerini!
O kadın ki kurban olmuş törelere
O kadın ki seviye doymamış daha
-bilfiil yaşatılmamış zaten!
O kadın ki hep baharında evlendirilmiş...
O kadın ki hep ihaneti tatmış
Emeği, yoldaşı olduğu ülkesinden!
Ve Kadın...
Kalkmış ayağa, yürümüş aydınlığa...
Güneş yüzü bulmuş yerini
Ortak etmiş hüznünü, benliğini
Aydınlıklar uğruna
Ve bir odcasına yanan yürek
Başkaldırmış zamana ve
KUYUYA(!)
Buse SÖĞÜTLÜ