-Başlıksız-
Yaşamındaki acılar sığamadı bedenine
Mutlu oldun mu tabuta girdiğinde Evinin önüne gelince de Sen hiç uyanmadın annen ağlayıverince Yastıkla vurduğum kafan küçülmüş Saçların teker teker dökülmüş Annenin kıskanç gözleri bakarken uykuna Söylesene hangi yürek dayanır buna Aramızda kalsın söyler misin bana? Kortun mu seni kaçıran sakar şoförden Söylesene kaç küfür savurdun ona Ne dersin satranç oynayalım mı? Hasretlerimize kıskanç bakışlar atalım mı? Maç seyrederken havalara zıplayalım mı? Uğur kardeşçe yaşamayalım mı? Düğünde çektiğimiz halaylar Bilgisayarda oynadığımız oyunlar Oyna(yama)dığımız maçlar... Bedenin yakışmıyor yeni yatağına Ve ısıtmıyor o bez parçası seni Arkadaş oldukça toprakla Kıskandırıyorsun bizleri... Uğur’uma ve tüm sevdiklerine armağan... |
ölenleri içimizde yaşatırız ve onları hep anarız böylece,
güzel bir vefa şiiriydi beni oldukça hüzünlendiren...
emeğine sağlık, kalemin kalıcı olsun arkadaşım.
gülşah yücel
balaban Kent Şairleri.