E L L E R
Eller vardır bir gülü incitmeden koparır
Eller vardır suçsuzun suratına kapanır Eller boş tencereden yemeğini çıkarır Merhametli sıcacık dost gibi eller vardır Avuç açar bazısı karın doyurmak için Üç-beş kuruş toplayıp bir somun almak için Bekleyen yavrulara bir çorba yapmak için Dilenmekten utanmaz zavallı eller vardır. Gün gelir ana baba ayrılır bu dünyadan Daha çok da küçüktür anlamaz bu acıdan Nerdeler diye sorsa cevaplar hep havadan Bir öksüzün başını okşayan eller vardır. Töre ve namus deyip silaha sarılırlar Acımaz göz kırpmadan çok canlar yakarlar Namusu kurtarırken kaç bedene kıyarlar Kurşunu bedenlerden çıkaran eller vardır. Sırtında ne bir hırka ne sıcak tutan bir şal Yediği kuru ekmek sorsan ona sanki bal Boğazı kurumuştur acırsın nedir bu hal Susamış gariplere su veren eller vardır. Yitirirsin cananı gün gelirde aniden Dünya başına çöker nedir bu niçin neden Kaybettiğine bile henüz alışmamışken Sevdiğini toprağa indiren eller vardır Ateş bacayı sarmış aşıktır deli gibi Gözleri hep yollarda ah bir gelse der gibi Hasret sona erince güle dokunur gibi Sevdiğinin göğsünü okşayan eller vardır Aysel Var (Özbilgin) Foto:Gökaslan |