Kendini bu kadar bulunmaz sanma
Duygunun seline kapılıp kanma
Dilersen gayrı hiç adımı anma
Bulunmaz Bursa’nın kumaşı mısın?
Soframın her öğün tek aşı mısın?

Bu kadar kaprisin kimedir bilmem
Ağlayan gözümden yaşları silmem
Gidenin ardından katiyen gelmem
Bilmiyorsan öğren ve artık tanı
Sende benim için oldun bir anı

Sana göre sevda elinin kiri
Gömersin toprağa sen diri diri
Ne gurur ne kibir değil hiç biri
Kendimi avuttum kendi halimde
Kimse kalmasa da şu mahal imde

Giden gider mutlu olduğu yere
Bizim için düzdür tepeyle dere
Üzme tatlı canı hiç boştan yere
Üç günlük dünyaya gerekmez azık
Edersin kendine elinle yazık

Hayat dediğin hep bal kaymak olmaz
Gidenin yoluna taş koymak olmaz
Söylenen her sözü çok duymak olmaz
Tıkarsın kulağı yeri gelince
Yaşarsın kendinle kendi halince