O, insanı bir kan pıhtısından yarattı.
Oku, senin Rabbin en büyük kerem sahibidir Ki O, kalemle (yazmayi) öğretendir İnsana bilmediğini ogretti.

(Alak: 1-5)

İnsanlar unutmuşlardı ilahi kelamı
Hatırlamıyorladı huzurunda olduklarını
İsmail peygamberin soyu idi
Cürhüm kabilesi kabullenmişlerdi
Fakat inkâra sapıp adaletten ayrıldılar
Adalletsiz olunca yıkılır nice krallar
Cürhüm kabilesi doldurdu nefis kuyusunu
Amelsiz olana şefaatçi olunurmu
Peygamber soyuydu cürhümüler
Fakat hak ve hakikati inkâr ettiler
Ve böylece Mekkeden kovuldular
Onlar mübarek Kâbeye putlar koydu
Böylece Hubel baş put oldu
Elbet Cenabı Hak yükselttiğini indirir
Bir gün gelir ne firavun kalıt ne put
Tüm firavunlar putlar yere serilir
Kul Nefsani derki Hak Teala kerimdir
O Hak Teala kalpleri ilimle doldurandır
Oku Rabbin en büyük kerem sahibidir
Ateş serinlik verir ibrahim olana
Gün gelir aklar düşler saçına
O insanı kan pıhtısandan yarattı
Hakkı anana Rahmet kapısı açıldı
Hangi peygamber ayak bastıysa
O toprağa rahmet suyu yağdı
Muhammed peygamberin eli değdi
O elden damlayan ter ne mübarek
Olurmu ona salavatı şerife getirmemek
Cebrail as oku dedi Rabbinin adıyla
Ya Resullah canlar feda senin terine
Şükürler olsun öğreten Rabbime