Dostu, düşman çıkınca karşısına;
Gönlünde ok yaydan çıktı özgürce!
Kör düşüncelerin tam ortasına,
“Türküm!” diye kurşun sıktı özgürce!

Baktı ki sap ile saman karışmış..
Şu hainler, birbiriyle yarışmış!
Namlu ona karşı..! Nasıl barışmış?
Canını vatanla yaktı özgürce!

Can havliyle sordu:Nerde bu devlet?
Kimine nasip olurken şahadet;
Bu kadar mı sahipsiz koca millet?
Dalıp ay yıldıza baktı özgürce!

Şikayete gitti, savcı tersledi!
Çıktı kapıya, ne biçim terledi?
Dalıp sokağa, sessizce gürledi!
Akşama doğru acıktı özgürce!

Ah! Dedi . Ah! Nerde kaldı Zülfikar?
Adaletin bu mu, ey kahpe diyar?
Hak adalet aradım olmadı yar!
Gönlünce meşale yaktı özgürce!

Eli vicdanında gezdi bunca yıl..
Vicdanı elini ezdi bunca yıl!
Yürüdükçe candan bezdi bunca yıl..
Uçan kuşa selam çaktı özgürce!

Kahpe desen, ayıp olur kahpeye;
Bunlara; din-iman bildik sermaye!
Sorarlar bazen: Ne yazarsın, niye?
Kalemi kağıdı yaktı özgürce!!
U.Ü.