Bir yer var uzaklarda, beni çağırıp duran.
Hiç görmediğim halde, hasretiyle yandığım.
Hüznüdür dalgalarla kıyılarıma vuran.
Dilimde tesbih oldu, gece gündüz andığım.

Arayış içindeyim, sürekli geziyorum.
Dertlerimi dökerek, yollara diziyorum.
Gözyaşlarımla yere, bir resim çiziyorum.
Rüyadan ibaretmiş, meğerse aşk sandığım.

Yalnızlık ateşini, tutuşturup yakınca.
Tarif edilmez bir his, yüreğime akınca.
İlerliyorum sandım, karşılara bakınca
Hayat merdiveniymiş, geri geri indiğim.

İşığım azalarak, yavaş yavaş sönsem de.
Canımı yar yoluna, adasam da sunsam da
Nefes aldığım için, yaşıyorum sansam da
İmamın kayığıymış meğer çoktan bindiğim.

Buruk anılardır hep, gece gündüz andığım.
Rüyadan ibaretmiş, meğerse aşk sandığım.
Hayat merdiveniymiş, geri geri indiğim.
Meşhur "Sessiz Gemiymiş", meğer çoktan bindiğim.
(Onuncuköylü İsmail SIKICIKOĞLU)