3
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
86
Okunma
Çok ıssız, çok sessiz bu boşluk.
Ölüyor hisler; izler, sislerle sarılı bir doruk.
Sakladım sinemden dahi, gerçeklerin rengi soluk.
Bir yaradan bilir olan biteni;
kafesteki yüreğimin derinlerini
aldığım her soluk yakıyor.
Bugün, küçük olanlara verdiğim büyük tepkiyi
görür solum;
ama doldu elim kolum.
Kocaman bir meydan, çok kalabalık;
içimde meydan kadar bir yalnızlık.
İçimi bildiğimden,
dışlar olmuşum kendimi
dönen sahnedeki herkesten.
Kuytu köşeden başka
hiçbir yere yakışmam.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz