ABLA BENİ ANLA

Beni cami avlusunda bulmuşlar abla,
Adımı “sokak çocuğu” koymuşlar.
Ne sıcak bir yuva, ne azıcık şefkat…
Hiç mi hiç vermemişler abla.
Adın üstünde: sokak çocuğuyum, ya!

Bazen kumarcı,
Bazen soyguncu,
Tinerci,
Köprü altlarında yatan,
Bir dilim ekmek için kapkaç yapan,
Pis işlere sapan,
Sokak çocuğuyum be abla!

Anam yok, babam yok.
Anam beni istemeden doğurmuş.
İstenmeden doğmak suçmuş, öyle dediler.
Ama bu seçimi kim yaptı? Ben değil ki!
Aşk arayan, yolunu kaybeden Bir kadınla bir erkeğin eseriyim.

Kucak açan olmadı,
Devlet baba bile kaçtı.
İtile kakıla büyüdüm.
Ne okul, ne sıcak bir yuva…
İçimde isyan, gözlerimde öfke Büyüdükçe büyüdü abla.

Gün oldu kaçtım,
Gün oldu aç yattım.
İtiraf ediyorum: bıktım, usandım,
Bilmeden yürek yaktım.
Kimse dönüp bakmadı,
Sen kimsin diye soran olmadı,ablam...

Kadın mı dedin abla?
Değmedi bana kadın eli.
Kirliyim, pisim…
Bakarken tiksindiler.
Kız arkadaş mı?
Kim bakar ki bana!

Bir kız vardı, uzaktan görürdüm.
Dadısı elinden tutar,
Yanakları al al, gözleri gülücükler saçar,
Sanki peri güzeli.
Ben mi? Yanında kül kedisi,
Ben sokak çocuğuyum be abla!

Bazen gözlerim dolar, imrenirdim.
Bazen küfür savurur, isyan ederdim.
Yaratana kızardım,
Doğurana kızardım,
Aşk diye kanını serinletenlere kızardım,çıldırırdım abla!

Suçum ne peki abla?
Aşkın tohumuydum,
Yasak sevdanın meyvesiydim.
Ben doğarken zaten ölmüştüm be ablam…

Kundaksızdım,
Göbeğim kan içinde,
Avluda ellerim titreye titreye Ağlamışım abla…

Mini bir bebek açmış gözlerini dünyaya,
Sevinen yok, müjdeleyen yok.
Şefkat yok, el uzatan yok.
Bakmamışlar bile yüzüme,, söylermisin suçum neydi? Ablam...

Bir polis merkezinde,
İlk ve son içtiğim sütün rengini Rüyamda gördüm.
Sonrası mı?
Ne sen sor, ne ben söyleyeyim abla!
Sokak çocuğuyum, İşte günahım buymuş, yıllar sonra anladım.

Neden sahip çıkmazlar bize?
Neden tiner çeker çocuklar?
Neden toplum düzenini bozarlar?

Şimdi yalvarıyorum:
Beni de alın, beni de sarın.
Şefkatle uzanan kollar istiyorum.
Bana ve benim gibilerine Devlet babam dan yardım diliyorum.

Kurtarın bizi,
Silin bu kara yazıyı.
Biz de adam gibi adam olalım,
Topluma kazanalım.

Ama korkarım ki ablam…
Böyle doğar, böyle büyür, hatta böyle ölürüz."
Çünkü bizler,
Çıkmaz sokakların çocuğuyuz…
Noktayı sen koy abla....

Cemil ATEŞ
14.12.2025