0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
16
Okunma
Buraya şiiri sadece neden yazdığımı anlatacağım. Ufaktan bir hikâyede var içinde.
Bir insan adına en fazla kaç şiir yazılır? Bir nefret, bir hayal kırıklığı, bir acı... kalbe kaç yıl sığar? Bilmiyorum. Geçenlerde saymıştım. Gariptir iki yüzü aşkın farklı şiir gördüm. Tabii, onları paylaşmıyorum ama şimdiki halimle geçmişe dönünce bir şeyler yazmak istedim ve şimdi yazıyorum.
Umarım biri okurda kalbimde taşıdığım bu yarayı bir nebze de olsa anlar.
Ben; sırf değer verdiğim için, birinin özeline saygı duyduğum için hakaretlere maruz kalmış bir adamım. Belki bir fitne girdi araya? Bilemem. Artık bilmek de istemem. Ama insan hak etmediğine inandığı olaylar yaşayınca ne yapacağını bilemiyor. İşin en kötü ne yanı biliyor musunuz? Her şeyi bitirdiğiniz an... her şeyin en geç olduğu an siz ve o bir farkındalığa kavuşuyor. Son kez bir birlerinize bakıyorsunuz. İşte o an aklınızdan geçen olasılıkların haddi hesabı yok. Bu şiir de sadece biraz içimi dökmek istedim.
Yoruldum, ben bu hayattan.
Duruldum, şimdi ne uğruna
Çok soğuksun, deme artık bana.
Benim kadar sen de bakındın masallara.
Eskiden sevmezdim, iki yüzlü insanları
Şimdi şükreder oldum, iki yüzlü olmalarına
Ceplerindedir binlerce maskesi,
Söylesene dün ki hangi maskendi?
Dengesiz olduğun, yalanına inandım.
Yalancı olduğunu, zor olsa da anladım.
Yaptıklarından çok, sözlerine inandım.
Ben salaktım, bu gün de yalanlara kandım.
Kaldım, şimdi tek başıma,
Yaptım, kimdi hep yanımda?
Yanıldım, sensiz olamayacağıma
İnandım. Ama ne zamandır, anlayamadım.
Yoruldum, ben bu hayattan.
Duruldum, şimdi ne uğruna
Çok soğuksun, deme artık bana.
Benim kadar sen de bakındın masallara.
Uzaktım. Hayata uzak kaldım.
Odamdan çıkmadığım her bir yıl için,
Alnımda bir çizik kaldı, kederim için.
Bu dert için. Hangi küfrü edeyim?
Sevmezsin, beni artık sevmezsin.
Benimle kurduğun hayalleri başkasıyla yaşarsın.
Bilmezdim hayattaki diğer renkleri,
Benim hayatım, siyah beyaz kadar netti.
Boş bir sayfa, aldım şimdi elime
İki satır yazmak için, niyetlendim ben gece
İlham perilerin, beni sevmediğinden değil
Gebermekten yoruldum, ben gene bu gece
Kaç şiir yazdım, senin adına
Kaç şiir heba ettim, senin uğrunda
Hiçbirini okumadın, biliyorum ama.
Kendimi yazmaktan alamıyorum hâlâ.
Yoruldum, ben bu hayattan.
Duruldum, şimdi ne uğruna
Çok soğuksun, deme artık bana.
Benim kadar sen de bakındın masallara.
