Zeynep’in Hikayesi/

Allı pullu fistanlar giyilir kuşanır
Elde bakraç, omuzda testi taşınır
Çeşme başı güzeller manileri düzerler
Her manide, birbirini süzerler

Çeşme başı okulu !...
Yani buna,
Çeşme başı Üniversitesi demek koşulu
Bilmem ne kadar doğru

Köy yaşamı farklıdır gözler senin üstünde
Sevdiğine kolay mı bir adım atamazsın
Yüreğinde babadır yaşadığın her günde
Düğün eğlence olmadan elinden tutamazsın.

Kaynayan mercimeği bakışlardan sezerler
Yardan gelen hatıra belirler niyetini
Çeşme başı güzeller manileri düzerler
Bahtın kara çıkarsa öder kalp diyetini.
....

Kadınlar toplanmış çeşme muhabbeti yapıyorlardı
işte
her şeyi burada öğreniyordu genç kızlar
yüzümüz kızarırdı
ama analarımızın bize anlatamadığını orada öğrenirdik
okuldu bizler için
bir gülüşme kıkırdama bir de mani yükseliyor....

gar temizler avluda elinde küreg
hayat’da yatmış yanmış yüreg
başında bağ , yüzünde gülümseme
gar kürüyo zabahleyin çiriş Gülsüm’
.....

-"hayrola Hayriye abla ne gülüyonuz?
-"bagsana çiriş Gülsüm’e
başını bağlamış
avludaki garları temizleyo gıı.

-"o annamaz Hayriyeee “ dedi Fatma bılla
-"neyi ? dedim
dilli Hatça abla kenara çekti Raziye ile beni

-"bakın gızla artıg evlenceg yaşa ge(l)diniz
eğe
bi gadın gece gocasınlan gece halleşmiş
mudlu oldu ise
bööle köy garılarına have basa
Gülsüm gibi başını bağlaa gar kürü gari
utanman örenin bunları!

“işlediğiniz eleyse, öğrendiğin kendinedir”
devam etti

gedek gecesinde boynunuza
gafalı altun dakıncaya gadag güvey’le gonuşmaceniz”

-"hiiiii
-"gülme gız Iraziye dinleyin bag?
garşı göye gelin giddiydi
basmeci “Rifat abeyin gızı Elif”

-"eeee
bir ağızdan kadınlar toplanmış ağzı açık dinliyorduk

-sonracına ge(r)deg akşamına camiden gelmiş güvey
gonuşmazmış Elif
dışada eltile, görümceleee çaşaf bekle allaım
yogg bi ses yogg
inada ya gafalı altunu dakmazmış güvey

Elif gelinde gonuşmaz
güveyi dayanamamış gariii
goca haranayı almış goymuş ortaya,

-eeeeee Hatça ablaaa

tumanını sıyırmış
maydem öyle demiş içine sıcçag güvey

Elif’de
-"duuuu, duuu o gadakda değil deve olu deve” demiş
ortalığı bir kahkaha kaplamış, suyu unutmuştug

-"Zeynepppppppp, gızz Iraziyeeee
nede galdınız? çamaşılarııı külledim hadin gari
zevzeklenmeyin deyom size”

köy insanı felsefesi bir kaşık aşım ağrısız başımdı
olağan duru konuşur eğlenirdi.

Kaldığı yerden devam edecek...İbrahim Çamalan

“işlediğiniz eleyse, öğrendiğin kendinedir” her işlediğimiz el işinden kendimiz için bir şey öğrenmek anlamında

çiriş/ çirkin kuru esmer

hayat/ evin alt katı

tuman/ pantolon elbise

bılla/ abla

hasis/ cimri