Mecnunla yoldaşım Kerem gardaşım
Kara sevda bilki böylesi oldu
Ben gayri olurum verem sırdaşım
Hatam idi belki böylesi oldu

Nefesinin sıcağına alıştım
Hiç durmadan kavuşmaya çalıştım
Varlımlığımı seninle bölüştüm
Hatam idi belki böylesi oldu

Yönüm kayıp bilmem şimdi nerede
Kaldı aklım hâlâ açtın yarada
Alıştım içime düşen çor’ada
Hatam idi belki böylesi oldu

Çöktü karanlıklar gündüzlerime
Hasretin gömüldü hep sözlerime
Gurbet zincir vurdu şu dizlerime
Hatam idi belki böylesi oldu

Umutlar aradım dertli başımda
Sana dair izler kaldı düşümde
Gözyaşım sakladım ecel peşimde
Hatam idi belki böylesi oldu

Gönül yangınını söndüremedim
Özlemini tövbe dindiremedim
Ayrılığımızı sindiremedim
Hatam idi belki böylesi oldu

Yola çıkmış gider döndüremedim
İkna edip tekrar kandıramadım
Tövbe demiş adım andıramadım
Hatam idi belki böylesi oldu

İnadın atından İndiremedim
Cennet burağına bindiremedim
Rüya düşte sevdim bildiremedim
Hatam idi belki böylesi oldu

Attım oka hedef bulduramadım
Gezen cesedimi kaldıramadım
Sevda çeşmesine daldıramadım
Hatam idi belki böylesi oldu

Nurettin Akdeniz
15/09/2025