Bak işte aylardan bir eylüldü
sararıp dökülen yapraklar misali
sen de kırdın kanadımı
kolumu yüzümde
sararan yaprak misaline döndü

sen beni kırmadın
sevgimden beni kırdın
telafisi imkânsız yerimden vurdun
sen sevgimin katili
sen sevgimin celladı oldun yar

şimdi sana ait tek bir cümlem bile kalmadı
oysa sevgini yere göğe sığdıramazdım
keşke seviyormuş gibi yapmasaydın
şimdi gözlerimde yaş
yüreğimdeyse eylül gibi hazan mevsimleri dökülüyor
yaprak yaprak susturdun yüreğimi
susturdun dilimi yar

sen benim içimdeki küçük kız çocuğunun gülüşlerini
hayallerini umutlarını yarınlarını
en saf temiz duygularımın hepsini elimden aldın
oysa güldüğü zaman kahkahası gökyüzüne yükseliyordu ya
hani hepsini elinden alıp
dipsiz karanlık bir kuyunun dibine hapsettin
sen beni döktürdüğün gözyaşımda boğdun

sen benim sevgimi hak etmeyecek kadar yüreksizmişsin be sevgili
sitemim kızgınlığım sana değil
bu laftan sözden anlamayan yüreğimedir
susturdun gönlümü
susturdun yüreğimi
paramparça ettin
dağıttın kırdın incittin
yine de sitemim kızgınlığım sana değil
bu laftan sözden anlamayan yüreğimedir yar