Aylardan Ağustos yazın son demleri
Eylül’se o benim işte…
Güzle gelen yaprak dökümüm
Yaşamadığım baharım;
Artık sen çiçeklen istiyorum dalımda
Dalıp gidiyorum.

Bir garibim yine bu aralar
Her zamanki halim işte
Şimdilerde sen varmışsın gibi davranıyor
Hayaller kuruyorum
Hani hiç yapmadığım şeydi bilirsin.

Şarkılar söylüyorum ağaçlara börtü böceğe
Ve o havadaki ayrılık kokusuna
Öyle besteleniyorsun ki!
Damarlarım sen doluyor kanıyorsun içimde,
Olsun varsın diyorum, bir tek anın bile
Bir ömür yokluğunu çekmeye yetti.

Sana gelme yollarım kapalı
Bir türlü adımlarım gitmiyor ileri
Sanki her adım geri çekiyor
Nedir bu iki gözüm.
Yıldız bakışlım gelemiyorum
Hani yaşıyormuşum gibi
Sanki öyle sensiz geçiyor
Bazen kara yaslara giriyorum
Hayat yok nefesim soluksuz
Ve sen: sen yoksun

Ömrümden vazgeçtim de
Bir senden vazgeçemedim
Boş bir beden dolaşıyor ortalıklarda
İşte can parem sensiz soluksuz yaşam devam ediyor

Sabahlar oluyor olmaz olası, istemiyorum gün hiç doğmasın
Güneş senin ışıltınla doğmayacaksa doğmasın
Varsın kararsın gün ama bir ben kalayım o karanlıkta
Öyle yıldızlardan bakıp da gülme ne olur
Böyle tuhaf oluyorum ben işte!

Öksüz bir kız çocuğu gibi
Sanki kimseciklerim yok perişan
Ezik…
Ezik bir köşede oturuyorum
Nasıl içim acıyor bilemezsin



Bir gülsen şimdi, ah bir gelsen
Can parem ben seni çok özledim çok
Ne olur gün aralarında
Gelme yâda beni bırakıp gitme
Bakma yüzüme öyle ne olur
İşte o zaman dalıp gidiyorum…

Sana gelmek istiyorum
Bıçaklar saplanıyor yüreğime
Boğulup daralıyorum varlığındaki sensizlikte
Sen uçtun gittin ya, ben gelemiyorum
O yollar bana kapalı iki gözüm, can özüm kapalı
Rabbimden tek dileğim sana kavuştursun
Artık bana da açsın o kapıyı

Bitsin, hasretim, bitsin gurbetim
Ne olur al artık beni de yanına
Yalnızlığının sarhoşu oldum her gece/seni içerken
Sensiz yüreğime ağır gelen/
Sevginden yığılıp kalıyorum olduğum yere
Ne dermanım nede takatim kalmadı bunu bil

Nefesim dursun istiyorum
O zaman da! senin soluksuz kalmana dayanamam
Bu serzeniş bitmeyecek ki iki gözüm
Bak yağmur başladı nasılda sen kokuyorsun
Camdaki her damla gözyaşıma karışıyor
Sırılsıklam ıslanıyorum kokunda
Per perişan gelmek sana;
Nasıl bir heyecan biliyor musun?
Düşüncesi bile kalbimi yerinden fırlatıyor
Sanki bir uçurumun kenarında düştü düşecek
Parçalansın bu yürek sen diye akan kanımla
Sevgi dolar yeryüzü hiç değilse nasılda şenlenir
Ben se daha bir sen olurum
Hasretim hırçınlaşır deli dalgalar gibi kayalara çarparım
Ah iki gözüm hoşuna mı gidiyor bu halim
Acımaz mısın sevdiğine gel artık ne olur gel
Can parem
Gel…
Hep yarım kalmıştı yine yarım kaldı hayallerim…

Betül Koçum