Sokaklarda büyür "Mehmet" umut arar yol arar
İstanbul’un taşlarında savrularak zorlanır
Yaşı küçük çocukları seçip gölgesiz çağırır
Karanlığın sesi olur masumiyet daralır

Ankara’nın gecelerinde "Kemal" sessiz kırılır
Aile büyük ekmek azdır bir yürek daha yarılır
Kalabalık hanelerden çocuklar seçip sarılır
Yoksulluğun kapısında kötü eller aranır

İzmir’de okul yolu yarım kalmış "Deniz" ağlar
Eğitimi yetersiz diye koynuna duman bağlar
Okul yerine geleceği solar sokaklarda arar
Bilgisizlik bir pıranga karanlığı çoğaltır

Lüks ve konfor vaatleri gökyüzünü parlatır
Yaparsın bizimle ol deyip gönülleri avlatır
Yetim öksüz çocukların gözlerinde yılgın tır
Bir umutla kandırılan hayaller kan ağlatır

Toplumdan dışlanan nice çocuk kötülük arar
Güç senin olacak deyip sahte bir değer sunar
Sıkı aile bağları diyerek kandırıp içe donar
Bir çemberde tutup sonra acı yükler can yanar

Mafya vari sözlerle zengin olma düşü dolar
Etnik köken üstünden kabadayılık oyalanır
Uyuşturucu silahla kurdukları yollar daralır
Her adımda bir genç daha karanlığa bağlanır

Otoparklar sokaklar kent köşeleri işgal olur
Tehdit ile çek senetle nice yuvalar yıkılır
Bu yara büyür şehirden şehire umut sıkılır
Toplum birlik olunca bu karanlıklar kırılır